CNN
–
ساکنان شانگهای که در ماه اکتبر از منطقه Huangpu شرقی شهر عبور می کنند، ممکن است به طور تصادفی با یک منظره غیرعادی برخورد کرده باشند: یک ساختمان “پیاده روی”.
یک مدرسه ابتدایی 85 ساله – به طور کامل – از زمین بلند شده و با استفاده از فناوری جدیدی که “ماشین راه رفتن” نامیده می شود، جابه جا شده است.
به گفته لان ووجی، ناظر فنی ارشد پروژه، در آخرین تلاش شهر برای حفظ سازه های تاریخی، مهندسان نزدیک به 200 تکیه گاه سیار را در زیر ساختمان پنج طبقه نصب کردند.
تکیه گاه ها مانند پاهای رباتیک عمل می کنند. آنها به دو گروه تقسیم می شوند که به طور متناوب بالا و پایین می روند و گام های انسان را تقلید می کنند. لان که شرکت شانگهای Evolution Shift فناوری جدید را در سال 2018 توسعه داد، گفت: حسگرهای متصل به کنترل چگونگی حرکت ساختمان به جلو کمک می کنند.
او گفت: «مثل اینکه به ساختمان عصا بدهید تا بتواند بایستد و سپس راه برود.
یک تایم لپس که توسط این شرکت گرفته شده است، مدرسه را نشان می‌دهد که به سختی در حال حرکت است، یک قدم کوچک.
طبق بیانیه ای از دولت منطقه Huangpu، مدرسه ابتدایی لاگنا در سال 1935 توسطهیئت مدیره شهرداری امتیاز سابق فرانسه شانگهای. به منظور ایجاد فضایی برای مجتمع تجاری و اداری جدید که تا سال 2023 تکمیل می شود، جابه جا شد.
لان توضیح داد که کارگران ابتدا باید اطراف ساختمان را حفاری می کردند تا 198 تکیه گاه موبایل را در فضاهای زیر آن نصب کنند. پس از کوتاه شدن ستون های ساختمان، “پاهای” روباتیک سپس به سمت بالا کشیده شدند و ساختمان را قبل از حرکت به جلو بلند کردند.
در طول 18 روز، ساختمان 21 درجه چرخید و 62 متر (203 فوت) به محل جدید خود منتقل شد. این جابجایی در 15 اکتبر تکمیل شد و ساختمان مدرسه قدیمی قرار بود به مرکزی برای حفاظت از میراث و آموزش فرهنگی تبدیل شود.
در بیانیه دولت آمده است که این پروژه اولین بار است که از این روش “ماشین پیاده روی” در شانگهای برای جابجایی یک ساختمان تاریخی استفاده شده است.
در دهه‌های اخیر، مدرن‌سازی سریع چین شاهد تخریب بسیاری از ساختمان‌های تاریخی بوده است تا زمین‌هایی را برای آسمان‌خراش‌های درخشان و ساختمان‌های اداری خالی کنند. اما نگرانی فزاینده ای در مورد میراث معماری از دست رفته در نتیجه تخریب در سراسر کشور وجود داشته است.
برخی از شهرها کمپین های حفاظتی و حفاظتی جدیدی را راه اندازی کرده اند، از جمله در مواردی، استفاده از فناوری های پیشرفته ای که اجازه می دهد ساختمان های قدیمی به جای تخریب، جابه جا شوند.
بی‌تفاوتی رسمی نسبت به معماری تاریخی را می‌توان به ریشه‌یابی کردحکومت رهبر حزب کمونیست مائو تسه تونگ. در حینانقلاب فرهنگی فاجعه بار، از 1966 تا 1976، بناها و بناهای تاریخی بیشماری به عنوان بخشی از جنگ او با “چهار قدیمی” (رسوم، فرهنگ، عادات و عقاید قدیمی) ویران شدند.
با مرگ مائو در سال 1976، درخواست ها برای حفاظت از معماری دوباره مطرح شد و دولت چین قبل از تصویب قانون حفاظت از میراث در دهه 1980، وضعیت حفاظت شده را به تعدادی از سازه ها اعطا کرد. در سال‌های بعد، ساختمان‌ها، محله‌ها و حتی کل شهرها برای حفظ ظاهر تاریخی خود از حمایت دولتی برخوردار شدند.
با این وجود، شهرنشینی بی امان همچنان تهدیدی قابل توجه برای میراث معماری محسوب می شود. فروش زمین همچنین یک منبع کلیدی درآمد برای دولت‌های محلی است، به این معنی که ساختمان‌های با ارزش معماری اغلب به توسعه‌دهندگان دارایی فروخته می‌شوند که حفاظت از آنها در اولویت نیست.
بر اساس گزارش روزنامه دولتی چاینا دیلی، برای مثال، در پایتخت پکن، بیش از 1000 هکتار از کوچه‌های تاریخی و خانه‌های حیاط سنتی آن بین سال‌های 1990 تا 2010 تخریب شد.
در اوایل دهه 2000، شهرهایی از جمله نانجینگ و پکن – که توسط منتقدان معترض به از دست دادن محله‌های قدیمی برانگیخته شد – برنامه‌های درازمدتی برای حفظ آنچه از مکان‌های تاریخی‌شان باقی مانده بود، با حفاظت از ساختمان‌ها و محدود کردن توسعه‌دهندگان طراحی کردند.
این تلاش‌های حفاظتی اشکال مختلفی داشته است. در پکن، یک معبد تقریباً ویران شده به یک رستوران و گالری تبدیل شد، در حالی که در نانجینگ، سینمای دهه 1930 بازسازی شد تا به شکل اولیه‌اش شبیه شود و برخی از اضافات آن را برای استفاده مدرن تجهیز کردند. در سال 2019، شانگهای از تانک شانگهای استقبال کرد، یک مرکز هنری که در مخازن نفت بازسازی شده ساخته شده است.
لان، ناظر پروژه مدرسه ابتدایی شانگهای گفت: «انتقال اولین انتخاب نیست، بلکه بهتر از تخریب است. من ترجیح می دهم اصلاً به بناهای تاریخی دست نزنم».
وی افزود که برای جابجایی یک بنای تاریخی، شرکت ها و توسعه دهندگان باید قوانین سختگیرانه ای مانند اخذ مجوز از دولت در سطوح مختلف را طی کنند.
او گفت، با این حال، جابه‌جایی ساختمان‌ها «یک گزینه مناسب است». «دولت مرکزی تاکید بیشتری بر حفاظت از بناهای تاریخی دارد. از دیدن این پیشرفت در سال های اخیر خوشحالم.”
شانگهای در بحث حفاظت از میراث مسلماً مترقی ترین شهر چین بوده است. بقای تعدادی از ساختمان‌های دهه 1930 در منطقه معروف بوند و خانه‌های قرن نوزدهمی «شیکومن» (یا «دروازه سنگی») در محله بازسازی‌شده Xintiandi، نمونه‌هایی از چگونگی جان تازه‌بخشی به ساختمان‌های قدیمی را ارائه کرده‌اند، علی‌رغم برخی انتقادها در مورد چگونگی بازسازی ها انجام شد.
این شهر همچنین سابقه جابجایی ساختمان های قدیمی را دارد. در سال 2003، سالن کنسرت شانگهای که در سال 1930 ساخته شد، بیش از 66 متر (217 فوت) منتقل شد تا راه را برای بزرگراهی مرتفع باز کند. ساختمان Zhengguanghe – یک انبار شش طبقه، همچنین متعلق به دهه 1930 – سپس به عنوان بخشی از بازسازی محلی در سال 2013، 125 فوت (38 متر) جابجا شد.
به گزارش خبرگزاری دولتی شینهوا، اخیراً، در سال 2018، این شهر یک ساختمان 90 ساله را در منطقه هونگکو جابه‌جا کرد که در آن زمان پیچیده‌ترین پروژه جابجایی شانگهای تا به امروز در نظر گرفته می‌شد.
چند راه برای جابه‌جایی ساختمان وجود دارد: به عنوان مثال، می‌تواند از مجموعه‌ای از ریل‌ها به پایین سر بخورد یا توسط وسایل نقلیه کشیده شود.
اما مدرسه ابتدایی لاگنا که 7600 تن وزن دارد، چالش جدیدی را به وجود آورد – T شکل است، در حالی که بنا به گفته شین هوا، ساختارهایی که قبلا جابجا شده بودند مربع یا مستطیل بودند. به گفته لان، شکل نامنظم به این معنی است که روش‌های سنتی کشیدن یا سر خوردن ممکن است کارساز نباشد زیرا ممکن است در برابر نیروهای جانبی وارد شده بر روی آن مقاومت نکرده باشد.
این ساختمان همچنین باید بچرخد و به جای حرکت در یک خط مستقیم، یک مسیر منحنی را برای جابجایی دنبال کند – چالش دیگری که به روش جدیدی نیاز داشت.
وی افزود: در طول 23 سال فعالیت خود در این حوزه، هیچ شرکت دیگری را ندیدم که بتواند سازه ها را به صورت منحنی حرکت دهد.
به گفته شین هوا، کارشناسان و تکنسین ها برای بحث در مورد احتمالات و آزمایش تعدادی از فناوری های مختلف قبل از تصمیم گیری در مورد “ماشین راه رفتن” ملاقات کردند.
لان به سی ان ان گفت که نمی تواند هزینه دقیق پروژه را به اشتراک بگذارد و هزینه های جابجایی مورد به مورد متفاوت خواهد بود.
وی گفت: نمی توان از آن به عنوان مرجع استفاده کرد، زیرا ما باید بنای تاریخی را به هر ترتیبی حفظ کنیم. “اما به طور کلی، ارزان تر از تخریب و سپس بازسازی چیزی در یک مکان جدید است.”
