جازید همشهری نوشت: شعار «زن، زندگی، آزادی» شعار بدی نیست، اما طرفداران آن فاقد تفکر، فلسفه و نظریه هستند، بنابراین قابل توضیح نیست.
حدود 2 ماه، خواسته های طرح چیست؟ زنان نقص های قانونی جدی دارند، اما هیچکدام در نظر گرفته نشد.
انگار عده ای بر این باورند که فعالیت اصلی از اختلاط و همزیستی دو جنس حاصل می شود و مراسم جدایی را چندان دوست ندارند.
معنای زندگی در این شعار چیست؟ گزینه های بیشتر در طلاق و ادامه یا عدم ادامه زندگی مشترک؟ اشتغال، تحصیل، تامین اجتماعی؟ 2 مقاله با محوریت همسر و مادر؟ ظاهراً این شعار ربطی به این مسائل مهم و واقعی که دولت باید پاسخگوی آن باشد، ندارد.
در منطقه آزاد تاکنون چند مورد از جمله سلف سرویس مشترک، کشف حجاب، در آغوش گرفتن دیگران و رفتن به سالن مردانه دیده و قضاوت شده است. بنابراین آنچه تاکنون از این شعار فهمیده می شود فراتر از جمهوری اسلامی است و تعارض با هویت ایرانی-اسلامی درک نمی شود. من می توانم یک زن را در این وسط ببینم. شوهر، فرزند و ازدواج او عصبانی و سخت کوش هستند.
باید رایگان باشد دیگر نباید خود آزادی را محکوم کرد، بلکه باید رضایت اصلی مهم باشد، اما آنچه نگران کننده است آسیب و مفاسد این «رضایت اولیه» در آینده است که دولت باید پاسخگوی آن باشد.
تعیین مرز آزادی ربطی به حکومت ندارد، اما عواقب ویرانگر است، مانند رشد طلاق، فروپاشی خانواده و …. מגר נגופי מא ניעעמאן אסלמי אסט.
به نظر می رسد جمهوری اسلامی باید در حمایت قانونی خود از زنانی که این گونه هستند به ویژه در این مقوله تجدید نظر کند تا مسئولیت اخلاقی و قانونی از آنان سلب شود. اگر جمهوری اسلامی روابط «جنسیت متفاوت» را در همه زمینه ها به رسمیت بشناسد، احتمالا بهترین نظام سیاسی و آزادیبخش جهان است! و می تواند صدها سال استقرار و تداوم خود را ادامه دهد، اما شاید نتواند نام آن را جمهوری اسلامی بگذارد. آن وقت جمهوری اسلامی متهم به پاسداری از نوع فرهنگ رادیکال غرب در ایران خواهد شد.
این جمهوری اسلامی قطعاً در روز حادثه قربانی نخواهد داشت، اما این بدان معنا نیست که در روش‌ها، اقدامات، اولویت‌ها و مدل‌های ذهنی فعلی تجدید نظر نخواهد کرد. گفتگو، زبان، هنر و حیا هنوز هم مزرعه بز برای جذب است. آنچه همه ایرانیان مدعی ایران باید نسبت به آن حساس باشند این است که هویت و ملیت خود را دارند.
هویت زن یکی از ارکان ایران زمین است که در 7 هزار سال گذشته زندگی کرده است. باید از روزی بترسید که ایران هم مثل اروپا شود که مردان کفش های پاشنه بلند با رویه بند دار و پاهای برهنه برای زنان اختراع کردند. لذت خودکفایی برآورده شد و گفتند حالا زن همه جا با ما خواهد بود و زن اینگونه پذیرفت که آزاد است.
