راز تربیت یک بچه تاب آور

در اوایل نوجوانی‌ام، پدرم خودم، بهترین دوستم و همسایه‌مان را به یک سفر طاقت‌فرسا کوله‌پشتی برد که دره یوسمیتی کالیفرنیا را به Half Dome به کوه کلودز رست در همان حوالی متصل کرد و دوباره برگشت.

در روز دوم – در نیمه راه ابرها استراحت، روی پاهای لرزان و محاصره شده توسط پشه – ما در نهایت شورش کردیم. ما سه نفر به پدرم گفتیم که کارمان تمام شده است. هیچ کس نام Clouds Rest را نشنیده بود و هیچ کس آب دیدن توپ را نداشت.

به یاد می آورم که پدر گفت: “باشه، فهمیدم.” “بچه ها شما اینجا بمانید. اریک، بیا بریم.»

بحث فایده ای نداشت حتی امروز، تنها خاطره من از قله ابرها، آسمان آبی است که روی پشتم صاف دیده بودم، نفس نفس می زد و برای مرگی عاجل دعا می کردم. البته بعدها این پیاده روی را پیروزی حماسی نوجوانان بر طبیعت توصیف کردم. به همین دلیل است که پدرم مرا مجبور به انجام آن کرد.

پدر چه می دانست یا نه، به مفهوم انعطاف پذیری، توانایی درگیر شدن با یک چالش، ریسک یا مانع، و بیرون آمدن از طرف مقابل با میزانی از موفقیت اعتقاد زیادی داشت. این یک اصل روانشناختی است که خوش بینی، انعطاف پذیری، حل مسئله و انگیزه را در هم می آمیزد. این شغلی است که با عزم خالص به دست آورده‌اید، بازی‌ای که در برابر تیمی به مراتب بهتر یا قله کوه انجام داده‌اید که باعث شده بخواهید پدرتان را خفه کنید. پدر اسمش را گذاشت «شخصیت».

“این در مورد توانایی بازگشت به عقب است حتی زمانی که شرایط سخت می شود. اما این بدان معناست که فقط بقا است.» کنت گینزبورگ، متخصص اطفال و نویسنده کتاب آکادمی اطفال آمریکا با عنوان «ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان». “افراد تاب آور نه تنها باز می گردند، بلکه در بهترین زمان ها نیز پیشرفت می کنند.”

هرگز تاب آوری – چه جسمی، روحی، عاطفی یا مالی – برای جامعه ما مهمتر از یک سال و نیم گذشته نبوده است، و هرگز اینقدر مصمم نبودم که آن را تا پایان خود به پایان برسانم. او ممکن است از کوه ها بالا نرود، اما زندگی همیشه یک فاجعه، ناامیدی یا بیماری همه گیر برای او پیش می آورد. اگر نتواند با مشت ها غلت بزند، زندگی اش بسیار بسیار سخت خواهد شد.

خوشبختانه، اکثر متخصصان می‌گویند تاب‌آوری چیزی است که می‌توان آن را از سنین پایین در کودکان پرورش داد، پرورش داد و توسعه داد. شما فقط باید پایه ای امن بسازید، چالش ها را بیابید و رشد بچه ها را تماشا کنید.

پایه ای پایدار و ایمن بسازید.

ایجاد انعطاف پذیری در کودکان فقط به این معنی نیست که آنها را در انتهای یک استخر فرو کنید تا ببینید آیا می توانند شنا کنند یا خیر، بلکه در مورد بستر حمایتی است که شما هر روز از آنها می کنید.

آن ماستن، استاد روانشناسی در دانشگاه مینه‌سوتا، می‌گوید: «داشتن رابطه با والدین دلسوز، قوی‌ترین عامل محافظتی برای کودکان است.و پیشگام در مطالعه تاب آوری در کودکان.

کودکان قبل از اینکه بتوانند ریسک کنند و یاد بگیرند که به عقب برگردند، باید احساس کنند که پایگاه ثابتی در خانه دارند. اگر کودکی هنگام افتادن از دوچرخه، آرنج خود را پوست کند، بهترین راه برای کمک به او این است که مطمئن شود که بدون توجه به آنچه که شده دوستش دارند.

دکتر. ماستن گفت تاب‌آوری کمتر یک ویژگی خاص است و بیشتر شبکه‌ای از موارد همپوشانی است، مانند انعطاف‌پذیری، اعتماد به نفس و حتی حمایت‌های اجتماعی، مانند مراقبت‌های بهداشتی و تحصیل. اما بخش مهم این است که کودکان احساس امنیت و حمایت کنند. برای تحمل طوفان، به یک سرپناه محکم نیاز دارید.

الگوی رفتاری برای فرزندتان

بخشی از آموزش انعطاف پذیری به فرزندتان این است که ابتدا خود تاب آوری را فرافکنی کنید.

دکتر “شما در هواپیما هستید، تلاطم وجود دارد – شما به مردی که در کنارتان هیستریک است نگاه نمی کنید.” گینزبورگ گفت. “شما به مهمانداران هواپیما نگاه کنید، تا ببینید که آیا آنها هنوز هم میان وعده سرو می کنند.”

زمانی که کودک از خوابیدن امتناع می کند، قوری ارثیه مادربزرگتان را می شکند یا فقط عصبانی می شود، عصبانی می شوید. نمی تواند از در خارج شود در صبح، فقط به او می‌گوید که وقتی مشکلی پیش می‌آید عارضه شدن مفید است.

ممکن است سخت باشد، به خصوص زمانی که می دانید او بد رفتاری می کند، اما تنظیم احساسات خود به فرزندتان کمک زیادی می کند تا همین کار را انجام دهد.

دکتر “شما همیشه با نحوه برخورد خود با مسائل آموزش می دهید.” مستن گفت. کاری که والدین در هنگام ناراحتی انجام می دهند، فرزندانشان این را مشاهده می کنند.

از چالش های کوچک نهایت استفاده را ببرید.

اگر کلمه “تاب آوری” را روی پوستری قرار دهید، احتمالاً زیر عکس شخصی در حال بالا رفتن از کوه، مبارزه با آتش سوزی در جنگل یا شاید مراقبت از بیماران در بخش کووید باشد. اما، در واقع، این ناامیدی‌های کوچک یا لحظات ناامیدکننده هستند که واقعاً انعطاف‌پذیری را ایجاد می‌کنند.

فرض کنید فرزند شما با یک “F” در ریاضیات از مدرسه به خانه می آید، و شما می دانید که او روی آن تکلیف سخت کار نکرده است. به‌جای اینکه روشن کنید فکر می‌کنید او تنبل است، روی علت و معلول تمرکز کنید – او مطالعه نکرده و در نتیجه آمادگی نداشت – و اینکه چگونه دفعه بعد می‌تواند بهتر عمل کند. علت و معلول را می توان کنترل کرد و داشتن حس کنترل عنصر اصلی تاب آوری است.

به کودک خود کمک کنید تا خودش را بکشد.

هنگامی که کودکی احساس امنیت کرد، مورد حمایت قرار گرفت و مدل خوبی از انعطاف پذیری داشت، وقت آن است که کمی او را به چالش بکشیم.

برای تایلر فیش، انعطاف پذیری تعادل ظریفی بین موفقیت و شکست است. آقای. فیش برای شرکت آموزش در فضای باز Outward Bound کار می‌کند و به تعیین اولویت‌های آموزشی برای مثلاً کوله‌پشتی جوانان، سورتمه سواری با سگ یا قایق رانی در سراسر جهان کمک می‌کند. او که 25 سال سابقه کار این شرکت و مربی سابق بود، گفت که تاب آوری یک اصل است که به آنها کمک می کند تا زندگی کودکان را با هر زمینه ای تغییر دهند.

او گفت: “این فقط سرسخت بودن نیست – این انعطاف پذیری نیست.” ماهی گفت. “این در مورد انجام کارهایی است که مطمئن نیستید می توانید انجام دهید. و با افراد دیگر.»

به عنوان مثال، هنگام آموزش قایق رانی، او با سوار کردن یک بچه در قایق شروع می کند تا ببیند آیا می تواند آن را بفهمد. سپس، پس از کمی ناامیدی، دستوراتی را می دهد و به او اجازه می دهد دوباره تلاش کند. سپس او این چرخه را تکرار می کند تا او بتواند موفقیت و شکست را متعادل کند. برای درس‌های دیگر، مانند دوست‌یابی، کار گروهی یا رهبری، همین‌طور است.

“یکی از مهارت های بزرگ فرزندپروری این است که بدانیم چگونه به چالش بکشیم، چه زمانی به چالش بکشیم، چه میزان به چالش بکشیم.” مستن گفت. “هیچ راه درستی برای تقویت تاب آوری وجود ندارد، همانطور که هیچ راه درستی برای والدین وجود ندارد.”

سه هفته پیش فرصتی عالی برای آموزش تاب آوری به پسر 5 ساله ام داشتم. ما یک اردوگاه در پارک ملی کوه راکی ​​کلرادو در حدود چهار مایلی مسیر مسیر رزرو کرده بودیم. به پدرم فکر کردم، و آن صبح‌ها که بعد از دو روز در راه رفتن، از بلغور جو دوسر سنگ چید.

وقتی رسیدیم، متوجه شدیم که 48 ساعت آینده با رعد و برق، بارش باران و حتی هشدار سیل همراه خواهد بود. می‌توانستیم ساعت‌ها زیر باران بچرخیم، اردوگاهی بدبخت برپا کنیم و در چادر بلرزیم تا گرم شویم – چه فرصت فوق‌العاده‌ای برای ایجاد انعطاف‌پذیری!

اما همسرم به من یادآوری کرد که آن سفرهای ارزشمند دوران جوانی من در نوجوانی من بود و کودک مهد کودک ما فقط می خواهد در تعطیلات با والدینش باشد. بنابراین پیاده روی را لغو کردیم، به باغ وحش رفتیم و یک شب را در یک هتل زیبا و تماشای یک فیلم ابرقهرمانی گذراندیم. ما راهپیمایی مرگ در باران را برای زمان دیگری حفظ خواهیم کرد. به نظر می رسد آموزش تاب آوری محدودیت هایی دارد.