مرگ ناگهانی بوبیس ضربه بزرگی برای خانواده او بود. آقای. چانین که در آن زمان یک نوجوان تأثیرپذیر و تحسین برانگیز بود، آن را عمیقاً احساس کرد، گویی نیروی حیاتی جهان او خاموش شده است.
آقای “او شبیه یک خدا بود.” چانین 66 ساله اخیرا گفت. «همه ما به نوعی با این فکر بزرگ شدیم که جزئی از خانواده سلطنتی یا چیزی هستیم. ما فقط احساس خاصی داشتیم.” او توضیح داد که این حس استثنایی از بوبیس سرچشمه می گیرد. او گفت: «ما احساس می‌کردیم که از این پس‌زمینه خارق‌العاده آمده‌ایم و ژن‌های خارق‌العاده‌ای داریم، یا هر چیزی که بود، «بیشتر به خاطر عمویم براد».
ناپدید شدن نقاشی‌ها فقط این حس از دست دادن را برای آقای دکتر تشدید کرد. چانین. این احساسی بود که به مرور زمان به یک وسواس تبدیل می‌شد.
ظهور هنرمند
بردفورد بوبیس در سال 1927 با نام میلتون بوبیس متولد شد. او ششمین فرزند از هفت فرزند پرل و بنجامین، یک جفت مهاجر از اوکراین کنونی بود که در اوایل دهه 1900 به نیویورک نقل مکان کردند. بنیامین، جواهر فروش، سرانجام نابینا شد و در سال 1960 پس از مصرف سیانور، ناتوان از انجام کارش درگذشت. چانین گفت. در 3 سالگی، میلتون از یک مبارزه با تب روماتیسمی جان سالم به در برد، اما عوارض ناشی از این بیماری باعث شد که ضربان قلبش تند شود. او با این حس بزرگ شد که زمان شکننده است، شن های ساعت شنی اش با سرعت بیشتری نسبت به بقیه می ریزند. پسرش بری به یاد می آورد: «او می دانست که ممکن است جوان بمیرد.
بوبیس جوان به سرعت و با اعتماد به نفس صحبت می کرد، اغلب با عبارات جسورانه و آشکار. بری گفت در حالی که خواهر و برادرش نام خانوادگی خود را تحقیر کردند و بعداً برای تغییر قانونی آن تلاش کردند، میلتون در عوض نام کوچک خود را تغییر داد. زمانی که او از خانه پدر و مادرش نقل مکان کرد، در سن 27 سالگی، او برادفورد بوبیس بود.
